عطر یاد تو...

تو نیستی که ببینی

چگونه عطر تو در عمق لحظه ها جاری است

چگونه عکس تو در برق شیشه ها پیداست

چگونه جای تو در جان زندگی سبز است

هنوز پنجره سبز است

تو از بلندی ایوان به باغ می نگری

درخت ها و چمن ها و شمعدانی ها

به ان ترنم شیرین

به ان تبسم مهر

به ان نگاه پر از افتاب می نگرند

تمام گنجشکان

که در نبودن تو

مرا به باد ملامت گرفته اند

تو را به نام صدا می کنند

هنوز نقش تو را از فراز گنبد کاج

کنار باغچه

زیر درخت ها

لب حوض

درون اینه پاک اب می نگرند

تو نیستی که ببینی چگونه پیچیده است

طنین شعر نگاه تو در ترانه من

تو نیستی که ببینی چگونه می گردد

نسیم روح تو در باغ بی جوانه من

چه نیمه شب ها کز پاره های سپید ابر

به روی لوح سپهر

ترا چنان که دلم خواسته است، ساخته ام

چه نیمه شب ها وقتی که ابر بازیگر

هزار چهره به هر لحظه می کند تصویر

به چشم هم زدنی

میان ان همه صورت تو را شناخته ام

به خواب می ماند

تنها به خواب می ماند

چراغ،اینه،دیوار بی تو غمگینند

تو نیستی که ببینی چگونه دور از تو می گویم

تو نیستی که ببینی چگونه از دیوار

جواب می شنوم

تو نیستی که ببینی چگونه دور از تو

به روی هر چه در این خانه است

غبار سربی اندوه بال گسترده است

تو نیستی که ببینی دل رمیده من

به جز تو همه چیز را رها کرده است

غروب های غریب

در این رواق نیاز

پرنده ساکت و غمگین

ستاره بیماریست

در چشم خسته من

در این مدت عبث

دو شمع سوخته جان همیشه بیدار است

تو نیستی که ببینی...